Mistrz w przemyśle – kształcenie ustawiczne
Mistrz w przemyśle ze specjalnością elektrotechnika jest tytułem zawodowym zdobywanym w trybie kształcenia ustawicznego na podstawie Ustawy o kształceniu zawodowym (niem. Berufsbildungsgesetz, w skrócie BBiG). Egzaminy mistrzowskie dla mistrzów w przemyśle są regulowane przepisami ujednoliconymi we wszystkich krajach związkowych Niemiec.
Tytuł zawodowy: Mistrz w przemyśle ze specjalnością elektrotechnika (niem. Industriemeister der Fachrichtung der Fachrichtung Elektrotechnik/ Industriemeisterin der Fachrichtung Elektrotechnik)
Mistrzowie przemysłowi ze specjalnością elektrotechnika planują poszczególne etapy pracy i zaangażowanie personelu, obliczają zapotrzebowanie na materiały, dbają o gotowość środków produkcji i środków pracy oraz opracowują dane do konfiguracji systemów elektrotechnicznych. Organizują, koordynują i nadzorują przebieg procesów roboczych podczas wytwarzania bądź montażu zespołów, urządzeń i systemów elektrycznych, takich jak systemy zaopatrzenia w energię lub sprzęt elektroniczny z zakresu techniki komunikacyjnej lub medialnej. Ich obowiązkiem jest przy tym dbałość o wypełnienie wyznaczonych celów produkcyjnych pod kątem ilości, jakości, terminowości i opłacalności. Ponadto mistrzowie kontrolują, czy systemy i urządzenia elektrotechniczne zostały zainstalowane zgodnie z ich funkcją oraz czy systemy techniki pomiarowej, sterowania i regulacji zostały skonfigurowane w idealny sposób.
W swojej pracy mistrzowie uwzględniają również współzależności ekonomiczne – zwracają np. uwagę, aby nie został przekroczony przyznany budżet, zestawiają plany kosztów i zdolności produkcyjnych lub wykonują rozliczenia i dokonują ich oceny. Ponadto przeprowadzają działania mające na celu utrzymanie jakości, zapewniają w zakładzie przestrzeganie przepisów i uregulowań, np. z zakresu BHP, ochrony środowiska i ochrony zdrowia, lub prowadzą dokumentację z kontroli procesów produkcyjnych i bezpieczeństwa. Poza tym współuczestniczą w kształceniu i kształceniu ustawicznym oraz we wprowadzaniu nowych pracowników w ich zadania.
Źródło: Portal Berufe.net
Niemiecki zawód mistrz w przemyśle ze specjalnością elektrotechnika (nazwa niemiecka: Industriemeister/-in der Fachrichtung Elektrotechnik) nie posiada bezpośredniego odpowiednika w polskim systemie szkolnictwa zawodowego, ale jest częściowo porównywalny z polskim zawodem:
Użyteczne informacje na temat priorytetów w nauce porównywanych zawodów można znaleźć w kategoriach informacji „Treść programu nauczania” oraz „Wymiar godzin”.
Warunki dopuszczenia do egzaminu mistrzowskiego:
- W części egzaminu obejmującej kwalifikacje podstawowe, wspólne dla wszystkich specjalności:
lub
oraz
lub
Potwierdzone musi zostać również uzyskanie kwalifikacji z zakresu kształcenia zawodowego i pedagogiki pracy zgodnych z Rozporządzeniem o kwalifikacjach niezbędnych do wykonywania funkcji nauczyciela zawodu wg Ustawy o kształceniu zawodowym (niem. Berufsbildungsgesetz, w skrócie BBiG) lub na podstawie innych uregulowań prawnych, jeżeli udokumentowane umiejętności są równoważne z umiejętnościami opisanymi w § 3 ust. 1 Rozporządzenia o kwalifikacjach niezbędnych do wykonywania funkcji nauczyciela zawodu
- W części egzaminu obejmującej kwalifikacje specjalistyczne:
oraz
W przypadku przedłożenia dokumentów potwierdzających posiadanie wiedzy, umiejętności i doświadczeń, które uzasadniają dopuszczenie do egzaminu, możliwe są wyjątki od wymaganych warunków dopuszczenia.
Uwzględnienie zagranicznych kwalifikacji zawodowych:
Wykształcenie zdobyte za granicą oraz okresy pracy zawodowej za granicą mogą zostać uwzględnione przy dopuszczeniu do egzaminu mistrzowskiego.
Źródło: Portal Berufe.net
Okres kształcenia: 3 lata
W przypadku osiągnięcia przez kandydata bardzo dobrych wyników w nauce możliwe jest przyspieszenie terminu egzaminu mistrzowskiego o pół roku.
Kwalifikacje podstawowe, wspólne dla wszystkich specjalności:
Kwalifikacje specjalistyczne:
Kursy przygotowawcze / Części egzaminu:
A. Kształcenie nauczycieli zawodu (wg zasad AEVO): 90 h
B. Kwalifikacje podstawowe, wspólne dla wszystkich specjalności: 245 h
C. Kwalifikacje specjalistyczne: 755 h
Łączna ilość godzin: ok. 1. 090
Koszty nauki
Za uczęszczanie na kursy przygotowawcze należy uiścić odpowiednią opłatę oraz opłatę egzaminacyjną za sam egzamin. Inne koszty powstają w związku z korzystaniem z materiałów roboczych, literatury fachowej oraz wykonaniem projektu dyplomowego. Poza tym mogą powstać koszty związane z dojazdami oraz zakwaterowaniem poza miejscem zamieszkania.
Wysokości opłat za uczestnictwo w kursach i opłat egzaminacyjnych mogą być różne.
W przypadku kształcenia w QCW GmbH w Eisenhüttenstadt za całość kształcenia na tytuł mistrzowski pobierana jest obecnie opłata w wysokości ok. 4.4510 euro.
Za udział w kursach przygotowawczych nie jest wypłacane wynagrodzenie.
Udział w tej formie kształcenia ustawicznego jest objęty wsparciem finansowym zgodnie z Ustawą o wspieraniu form kształcenia ustawicznego umożliwiających awans zawodowy (niem. Aufstiegsfortbildungsförderungsgesetz, w skrócie AFBG lub popularnie "Meister-BAföG"). Informacje na ten temat można znaleźć tutaj.
Zarobki
Przedstawione poniżej dane są danymi orientacyjnymi, mającymi na celu przedstawienie rozpiętości wysokości wynagrodzeń i nie mogą być podstawą do jakichkolwiek roszczeń.
Zarobki są w znacznym stopniu uzależnione od stawianych w danym wypadku wobec pracownika wymagań. Ponadto z reguły brane są pod uwagę doświadczenie zawodowe i zakres odpowiedzialności.
Poza wynagrodzeniem zasadniczym wypłacane są czasem dodatki i premie, jak np. trzynasta pensja, dodatek urlopowy i dodatkowe świadczenia emerytalne. W zależności od regionu i branży występują różnice w wysokości zarobków.
Przykładowe miesięczne wynagrodzenie zasadnicze brutto może w tym zawodzie wynosić wg układów taryfowych od 3.009,08 do 4.407,61 euro.
Źródło:
Przemysłowy Związek Zawodowy Branży Metalowej, Zarząd Okręgu Berlin, Brandenburgia, Saksonia (IG Metall Bezirksleitung Berlin-Brandenburg-Sachsen), 01.03.2013
Branża: Przemysł metali żelaznych i stali
Kierunki studiów:
Linki do stron i portali niemieckojęzycznych:
Projektowanie, produkcja, automatyzacja:
Portal wiedzy fachowej z zakresu elektrotechniki:
http://www.elektrotechnik-fachwissen.de
Forum internetowe mistrzów przemysłowych:
http://www.industriemeister-2000.de
Zbiór wzorów z zakresu elektrotechniki:
http://de.wikibooks.org/wiki/Formelsammlung_Physik/_Elektrotechnik
Kompendium wiedzy elektrotechnicznej:
http://www.elektronik-kompendium.de
Portal BERUFENET:
Linki do stron i portali niemieckojęzycznych:
Giełda miejsc pracy Federalnej Agencji ds. Pracy:
http://jobboerse.arbeitsagentur.de
Ogólna giełda pracy z podziałem na dziedziny zawodowe:
Ogólna giełda pracy z funkcją wyszukiwania ofert w regionach:
Giełda pracy z podziałem na branże i regiony:
Giełda pracy, również dla zawodów rzemieślniczych i technicznych:
http://www.deutsche-handwerkervermittlung.de
Duża giełda pracy dla różnych branż. Poszukiwania wśród dużej ilości ofert można zawęzić dzięki filtrom regionalnym i branżowym. Poza tym możliwe jest wyszukiwanie fragmentów tekstu i otrzymywanie interesujących ofert pracy dzięki usłudze „Jobagent”:
Nauka zawodu w Niemczech
W przypadku nauki zawodu w systemie dualnym (która odbywa się równolegle w przedsiębiorstwie i szkole zawodowej) dla obywateli państw członkowskich UE, Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz EFTA nie obowiązują żadne ograniczenia. O podjęcie nauki mogą się oni starać bezpośrednio w wybranym przedsiębiorstwie.
Dla obywateli Bułgarii i Rumunii do dnia 31.12.2013 obowiązują inne uregulowania, gdyż umowa o podjęcie nauki zawodu stanowi formę umowy o pracę, a tym samym podlega obowiązującym w tym zakresie ograniczeniom. W przypadku, gdy niemiecki pracodawca zamierza zatrudnić ucznia będącego obywatelem któregoś z tych krajów, musi w pierwszej kolejności wystąpić do odpowiedniej terytorialnie Agencji d.s. Pracy o przeprowadzenie kontroli lokalnego rynku pracy.
Do wszystkich szkół państwowych i prywatnych (np. szkół zawodowych typu Fachschule i Berufsfachschule) obywatele wszystkich krajów członkowskich EU-27 i EFTA mogą uczęszczać bez ograniczeń.
Studia w Niemczech
Osoby z państw członkowskich EU-27 oraz Europejskiego Obszaru Gospodarczego we wszelkich sprawach związanych ze studiami na uczelniach niemieckich mają te same prawa, co obywatele Niemiec, a przede wszystkim nie muszą uiszczać wyższego czesnego.
Osoby zamierzające ukończyć w Niemczech studia w trybie dziennym, muszą wystąpić o dopuszczenie do nich na wybranym uniwersytecie lub szkole wyższej za pośrednictwem portali internetowych "Hochschulstart" lub "uni-assist". Dokładniejsze informacje i porady w języku niemieckim można znaleźć tutaj.
W celu podjęcia studiów konieczne jest przedłożenie następujących dokumentów:
- ważny dokument podróży (paszport) lub dokument potwierdzający przynależność państwową w połączeniu z urzędowym dokumentem tożsamości zawierającym zdjęcie;
- formularz wniosku (do pobrania na stronach internetowych wybranego uniwersytetu, szkoły wyższej lub bezpośrednio w dziekanacie uczelni);
- dokumenty potwierdzające uprawnienia do podjęcia studiów wyższych, jak np. High School Diploma, Gaokao, Matura, A-Levels, Bachillerato, świadectwo dojrzałości (oryginał lub potwierdzona kopia, w przypadku dokumentów wystawionych za granicą z uwierzytelnionym tłumaczeniem). O tym, czy ukończony poziom kształcenia jest uznawany za równoważny z niemieckim można przekonać się na portalach internetowych DAAD lub ANABIN;
- jeżeli jest to wymagane, dokumenty potwierdzające szczególne predyspozycje (np. dokumenty potwierdzające zdanie egzaminów wstępnych na innych uczelniach). Obowiązuje to zwłaszcza w przypadku studiów na kierunkach: architektura, stomatologia, medycyna, farmacja itp.;
- dokument potwierdzający wystarczająca znajomość języka niemieckiego (w przypadku studiów międzynarodowych, również odnośnie innych wymaganych języków obcych);
- dokument potwierdzający fakt objęcia ubezpieczeniem chorobowym (niemieckojęzyczne informacje na ten temat można znaleźć tutaj). Bez ubezpieczenia chorobowego nie można podjąć studiów;
- zdjęcia paszportowe do legitymacji studenckiej.
Ze względu na dużą niezależność niemieckich uniwersytetów i szkół wyższych przed kandydatami mogą być stawiane dodatkowe warunki przyjęcia lub ustanawiane egzaminy wstępne (wspomnieć tu można choćby o wymaganych na niektórych uczelniach dodatkowych listach motywacyjnych lub konieczności potwierdzenia szczególnych uzdolnień artystycznych).
Po wjeździe na terytorium Niemiec (wiza nie jest już wymagana) należy zgłosić się w miejscowym urzędzie meldunkowym i złożyć wniosek o zameldowanie.
Obywatele państw spoza UE muszą z reguły posiadać ważną wizę uprawniającą do wjazdu na terytorium Niemiec, zezwolenie na pobyt w celu odbycia studiów oraz, w celu podjęcia pracy, zezwolenie na pracę. O tym, czy wymogi te odnoszą się również do Ciebie, możesz uzyskać informacje tutaj lub w niemieckich ambasadach i konsulatach na terenie Twojego kraju.
Osoby z państw trzecich lub osoby posiadające status bezpaństwowca powinny na stronie internetowej International Office, w dziekanacie wybranej szkoły wyższej lub uniwersytetu lub na obsługującym akademickie sprawy międzynarodowe portalu uni-assist zasięgnąć informacji, czy ich poziom wykształcenia upoważniający do podjęcia studiów wyższych jest uznawany za równoważny z niemieckim. Jeżeli okaże się, że tak nie jest, kandydat musi złożyć egzamin potwierdzający. Cudzoziemcy chcący studiować w szkole wyższej (nie chodzi tu o uczelnie posiadające status uniwersytetu, ale o dawne wyższe szkoły zawodowe) na terenie Badenii-Wirtembergii, powinni zwrócić się w sprawie ustalenia uprawnień do podjęcia studiów do tutaj.
Przed wjazdem na terytorium Niemiec należy zatroszczyć się o następujące sprawy:
- należy przedłożyć potwierdzenie posiadania środków finansowych, wystarczających na sfinansowanie studiów i życia w Niemczech (obecnie jest to kwota 643 euro na każdy miesiąc okresu nauki). Dodatkowe informacje na ten temat znajdziesz tutaj);
- należy zatroszczyć się również o ubezpieczenie chorobowe.
Poza tym dodatkowo obowiązują wszystkie wymogi, które stawiane są przed obywatelami państw członkowskich UE-17 lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego.
UE, EOG i Szwajcaria
Zasadniczo obywatele państw członkowskich UE, EOG oraz Szwajcarii mogą mieszkać i pracować na terenie Niemiec. Do wykonywania zawodu w Niemczech ewentualnie może być konieczne uzyskanie państwowej licencji. Zalecamy zasięgnięcie informacji na temat procedur uznawania kwalifikacji w Brandenburgii.
Osoby będące obywatelami Rumunii i Bułgarii do dnia 31.12.2013 podlegają jeszcze obowiązkowi posiadania zezwolenia na pracę. Podjęcie pracy jest możliwe tylko w wypadku, jeżeli odpowiednia terytorialnie Agencja d.s. Pracy udzieli na to zezwolenia.
Obywatele państw spoza UE w celu podjęcia pracy na terytorium Niemiec muszą posiadać tytuł prawny zezwalający na pobyt, który zapewnia również prawo podjęcia pracy. Należy bowiem pamiętać, że istnieją różne rodzaje tytułów prawnych zezwalających na pobyt w Niemczech. Z wyjątkiem Australii, Izraela, Japonii, Kanady, Korei Południowej, Nowej Zelandii oraz USA, obywatele wszystkich innych państw trzecich muszą przed wjazdem na terytorium Niemiec wystąpić do odpowiedniego dla miejsca zamieszkania niemieckiego przedstawicielstwa dyplomatycznego z wnioskiem o przyznanie odpowiedniego tytułu prawnego zezwalającego na pobyt.
Uproszczone uregulowania dotyczące pobytu na terytorium Niemiec obowiązują od maja 2012 dla obywateli państw spoza UE, którzy posiadają wyższe wykształcenie (lub porównywalne kwalifikacje) dzięki tzw. „europejskiej niebieskiej karcie”. Taki tytuł prawny zezwalający na pobyt otrzymują osoby pozostające w stosunku pracy, z kwotą wynagrodzenia co najmniej 44.800 euro brutto. Po trzech latach pozostawania w stosunku pracy wydawane jest zezwolenie na osiedlenie się.